11 augustus 2019.
Een mooie dag, zonnig en niet te warm. Vandaag is het jaarlijkse uitstapje van de vrouw met onze dochter vanwege haar verjaardag. Ze gaan naar Utrecht naar de musical van ABBA.
Voor mij een mooie dag om eindelijk de schuur in te gaan ruimen. Alle spullen zijn uitgezocht en ik hoef deze alleen nog maar bij de buurman uit de schuur te halen en in mijn eigen schuur te plaatsen. Dus zo gezegd zo gedaan. Moet wel opletten want de ingang van mijn schuurtje is maar 1,80 meter hoog, dus bukken met in- en uitgaan. En dat gaat lekker, het gaat wel 100 keer goed denk ik, totdat ik even afgeleid ben of wat dan ook. Met het naar buiten stappen vergeet ik te bukken of kom te snel omhoog en in de loop KNAL ik met mijn hoofd tegen de bovendorpel aan. Precies tegen een scherpe rand. En dat kwam echt aan, deed verdomde zeer, eigenlijk veel meer dan anders. Je stoot wel vaker je hoofd, dan schud je even en dan gaat het weer. Maar dit keer voelde het anders.
Flink bloeden en flinke koppijn. Het bloeden stopte snel, maar de hoofdpijn bleef. Dus naar binnen en een paracetamol genomen en een paar uur op de bank gezeten. Even gedacht of ik naar de huisartsenpost zou gaan, maar nee, het gaat wel over … ook de dames nog niet ingelicht, ik wilde hun uitje niet verpesten. Het zal allemaal wel meevallen. En na een paar uurtjes is hetgezakt en ben ik rustig verder gegaan et het inruimen van de schuur.
’s Avonds tegen mijn vrouw vertelt wat er gebeurd was, en zij vroeg zich wel af waarom ik niet even naar de dokter was gegaan. En misschien had ik het beter ff kunnen doen, just to be sure. Maar het ging wel, ’s avonds op tijd naar bed want ik moest er de volgende dag weer vroeg uit, om 5 uur gaat de wekker weer.
De wekker gaat af en ik sta op. Voel me goed, geen last van mijn hoofd. Dus ontbijjten en op naar het werk. Ik begin met mijn dagelijkse werk zoals altijd. Maar langzaam aan merk ik dat het niet gaat. Ik begin last te krijgen van mijn hoofd. Duizelig, licht in het hoofd, vooral als ik achter de PC zit. Daarom toch maar de dokter gebeld en een afspraak gemaakt, en ’s middags kan ik terecht.
Hij bekijkt de wond, maar die ziet er “goed” uit, die zal netjes genezen. Waarschijnlijk een lichte hersenschudding, dus een weekje rustig aandoen, dan gaat het wel over. Maar na een week is het nog niet veel beter, terug naar de huisarts. Deze meet o.a. mijn bloeddruk en die is veel te hoog. Daar geeft hij medicijnen voor. Wellicht veroorzaakt dat ook de “druk” in mijn hoofd. Hij verwijst me ook door naar een neuroloog, gewoon voor de zekerheid. Kijken of er toch van binnen niets beschadigd is. Maar voordat ik daar terecht kan,gaan er weer enkele weken voorbij …